ทำไมต้องมี...ฯลฯ...
ถ้าอนาคตคือความเก่าแก่ ความชราภาพ...
                                            
ปัจจุบันคือสิ่งที่กำลังจะเก่าแก่และชราภาพ

แล้วอนาคตคืออะไร...ก็คงเป็นสิ่งที่ต้องเก่าแก่และชราภาพ

ในวันหนึ่งข้างหน้าโดยไม่ช้าก็เร็วในแต่ละวันที่ผ่านมและกำลัง

จะมาถึงนั้นเราคิดถึงอะไรบ้าง เคยถามตัวเองบ้างไหมการกิน

ทำงาน พักผ่อนและจัดการภารกิจส่วนตัว ทั้งที่เกี่ยวกับร่างกาย

ภายนอกและภายในใจ" ฯลฯ และ ฯลฯ" เท่านั้นใช่ไหม?
ถ้า ฯลฯ คือความอยาก...มันคงไม่พ้นเรื่องของตัณหาราคะที่อยากมี...อยากได้...อยากเป็น...

อยากเอาทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้มาเป็นของตัวเอง

ถ้า ฯลฯ คือความทุกข์...มันก็คงหนีไม่พ้นเรื่องของการไม่มี...ไม่สวย...ไม่รวย...ไม่มีคนสนใจ

ถ้า ฯลฯ คือความสุข...คงเป็นเรื่องของจินตนาการหรือความฝันที่ยังไม่ป็นความจริงเท่านั้น

เพราะการได้กิน ได้ทำงาน ได้พักผ่อนหรือได้ทำภารกิจตลอด 24 ชั่วโมงคือความสุข

ที่แท้จริงของคนเราอยู่แล้ว
ทั้งรายละเอียดของอดีตที่หอมหวาน ปัจจุบันที่น่าหลงใหล อนาคตที่ก้าวไกล คำว่า "ฯลฯ"
ได้คลุกเคล้าปะปนอยู่ด้วยกันกลมกลืนจนยากที่จะสลัดออกไปจากสมองของคนเราได้
เอาเป็นว่าพยายามทำวันี้ให้ดีที่สุดแล้วกัน
ไม่ต้องไปซีเรียสมากนะคะ

แล้วหน้าต่อไปคุณจะได้พบกับสาระที่เรานำมาฝาก

และภูมิใจเสนอสำหรับวัยรุ่นที่กำลัง sad...หัวใจ

เชิญคลิกจ๊ะ